Testgroep en lekker relaxen in Kerala

Nadat iedereen het deelname formulier had ondertekend dat ze geheel vrijwillig en op eigen risico deel wilden nemen aan de testgroep, was het de 13e dan echt zover!
S ochtends om half 10 hebben we de enthousiastelingen opgewacht in het hotel waar ze verbleven om samen richting het vissersdorp te gaan. Aangekomen in het dorp werden we verwelkomt met een kokosnoot-uit-de boom-halen-show om deze vervolgens gezamenlijk te nuttigen. Het blijft toch leuk om te zien hoe ze heel behendig, met handen en voeten, de kokosnoten voor je voeten gooien!
Na dit hartelijke welkom heeft de gids het een en ander verteld over dit dorp en zijn geweldige inwoners. Vervolgens was het tijd om te water te gaan en werden we allemaal in een reddingsvest gehesen en waren we er helemaal klaar voor.
Ook vandaag was de zee niet geheel kalm te noemen en dat zorgde voor natte billen en leek het af en toe een heftige rit in een achtbaan.
Toen we eindelijk in rustiger vaarwater waren beland bleek onze gids niet helemaal bestand te zijn tegen de ruige tocht. Als dank gooide hij zijn ontbijt over de rand van de boot, die overigens goed diende als aas voor de te vangen vissen.
Tijdens ons verblijf in de boot konden we genieten van de handelingen van de vissersmannen en hebben we in een half uur zelf een redelijke buit gevangen! De terugtocht was aanmerkelijk rustiger en al snel konden we toekijken hoe de boot binnen werd gehaald en wat onze vangst daadwerkelijk had opgeleverd. Onze vangst bleek te bestaan uit tientallen niet eetbare zeedieren en enkele garnalen en wat kleine visjes die bereid zouden worden voor de lunch.
Terwijl de vrouwen van het dorp de lunch gingen bereiden kregen wij een tour door het dorp. Aangezien onze gids zich nog steeds niet helemaal lekker voelde, werd een vervanger gestuurd en daarmee werd ons vooraf bedachte idee niet zo uitgevoerd zoals wij dat hadden willen zien. Gelukkig waren de deelnemers van de testgroep en de vissermannen inventief genoeg om vragen en antwoorden met handen en voeten te geven en verkrijgen.
Op naar de lunch! We werden bij de familie binnen uitgenodigd en hebben onze lunch genuttigd op de grond vanaf een bananenblad, leuker en authentieker kan niet! Uiteraard was er rekening gehouden met onze westerse magen en hebben we genoten van deze, met liefde bereidde lunch.
Vooraf hadden we de deelnemers al gevraagd of ze na afloop voor ons evaluatieformulieren wilden invullen en nadat wij de formulieren hebben bekeken konden we met zekerheid zeggen dat de Fishing Expedition een succes is! Uiteraard waren er een aantal verbeterpunten, handige tips en was onze gids zeeziek, maar dat mocht onze pret niet drukken.

Na de testgroep konden we onze tassen gaan pakken voor onze vakantie naar Kerala!
Na een treinreis van 14 uur (!) waren we dan eindelijk beland in Alleppey waar we 1 nacht zouden verblijven om daar een backwater tour te doen. Aangekomen kwamen we terecht in een paradijsje, meerdere kleine eilandjes waar enkele huisjes op stonden en werden we per bootje naar de overkant gevaren. Nee, zoiets moois zie je in ons koude kikkerlandje niet. Jullie kunnen overigens meegenieten door de foto’s te bekijken J
Ook de tour door de backwaters was onbeschrijfelijk mooi. Zoveel rust en alles is zo ongelooflijk groen daar! We raden dan ook iedereen aan om eens te ontspannen en onthaasten bij de backwaters!
De volgende ochtend na het ontbijt stond onze chauffeur alweer klaar om ons naar Cochin te brengen en moesten wij helaas afscheid nemen van dit mooie plekje.
Na een reis van 5 uur in de auto kwamen we, redelijk stijf aan in Cochin. Hier verbleven we in een hotel midden in het centrum. Om ons even op te frissen hebben we in een klein restaurantje een drankje met iets lekkers genuttigd. Uiteraard hadden ze bier, wat hier “special tea” wordt genoemd en dit krijg je dan ook daadwerkelijk geserveerd als thee in een theepot met een grote mok erbij. Mondje dicht dus!
Die avond hebben we een traditionele Kerala dans en dramashow bijgewoond genaamd Kathakali. Het begon om half 6 met het aanbrengen van de make-up en kleding en om 7 uur kon de dans beginnen. Eerst werden er gezichtsuitdrukkingen geshowd en daarna werd de dans zelf opgevoerd. Heel spectaculair allemaal! Mocht je eens in Kerala zijn dan is dit een echte aanrader.
Op naar plek 3. De volgende ochtend vertrokken we weer vroeg en ditmaal naar Mudumalai waar we 2 dagen zouden verblijven. Ook deze reis duurde weer erg lang, 10 uur hebben we ons vermaakt in de auto slingerend op bergweggetjes met ongelooflijk diepe ravijnen terwijl het van schemer overging in pikzwart en het enige licht van onze eigen koplampen kwam. Aangekomen in het bergdorpje van bestemming kon onze chauffeur ons huisje niet vinden en zijn we gestopt om de weg te vragen. Heel toevallig bleek de eigenaar van het huisje daar te zijn en is hij ons voorgegaan. Na nog een kort ritje kwamen we aan bij het huisje dat nog niet zo lang bestond. ’s Ochtends bleken we hier echt in de middle of nowhere te zitten. Overigens zaten we daar al op een hoogte van ruim 1200 meter en bevonden we ons op een gigantisch vlakte tussen de bergen in. Je kunt wel raden dat we hebben genoten van het uitzicht.
Na de lange rit hadden we allemaal toch best trek en besloten we om maar gelijk te dineren. In het restaurantje, voor zover je het die naam kunt geven, hadden we niet de juiste kleding meegenomen. Helemaal wij, die nu al ruim 3 maand leven in 30 graden, vonden het toch zeer koud en besloten we om het eten maar op de kamer te laten brengen.
Na een slechte en vooral koude nacht, hebben we de volgende dag volop genoten van de zon en zijn sommigen ;) toch ook best verbrand. Aan het eind van de middag hebben we ons klaargemaakt om op jeepsafari te gaan. Mudumalai bestaat voornamelijk uit natuur en hier leven vele soorten dieren zoals tijgers, beren, luipaarden, olifanten, bizons etc. Het geluk zat ons niet echt mee, naast 1 olifant en wat schattige aapjes mochten we genieten van hertjes, reeën en een pauw. We zijn erg blij dat we wel een echte olifant hebben gezien!! Helaas was meneer niet bereid om even te poseren voor de foto.
De volgende ochtend vertrokken de fanatiekelingen om 6 uur voor een junglewalk om nog een poging te wagen dieren te zien. Ook dit keer geen echt succes qua dieren (2 herten, 100 koeien en een konijn) maar wel qua natuur, prachtig! Achteraf werd ons verteld dat dit ook niet de goede tijd was van het jaar om dieren te zien vanwege het aankomende droge seizoen en het wegtrekken naar betere plekken. Als goedmakertje heeft de eigenaar ons een videofilm laten zien van de dieren die je normaal gesproken kunt bewonderen hier.
Na nog een paar uurtjes te hebben genoten van het zonnetje zat onze reis er alweer bijna op en mochten we ons klaarmaken voor de volgende autorit die ons naar de trein zou brengen. Ons vervoer naar de trein bleek een oude verroeste jeep met een bijna lege accu te worden, wat overigens geen probleem was werd ons verzekerd aangezien de weg voornamelijk bergafwaards was. Halverwege de rit bleken we toch over te moeten stappen, we hebben maar niet gevraagd waarom. Na een treinreis van 9 uur, kwamen we vroeg in de ochtend weer aan in Chennai en zat deze zeer geslaagde trip er helaas alweer op. Wij kunnen er in ieder geval weer met goede moed tegenaan nu!

Thuisgekomen hebben we wat bijgeslapen en hebben we de familie Nijhof meegenomen naar onze favoriet in Chennai, Spencers. Ook ditmaal hebben we gebruik gemaakt van het openbaar vervoer, iets wat je zeker moet meemaken in India.

Helaas zit de reis er voor de bezoekers bijna op en mogen ze weer terug de kou in. Dit doe je niet zomaar dus hebben we onszelf nog even verwend met weer een heerlijke massage en is de toekomst ook voor hen voorspeld en wat bleek, ze leefden nog lang en gelukkig!