Sinterklaas doet ook India aan!

We kunnen 1 ding zeggen, en dat is dat als we een dikke, puffende meneer in een jurk met verfstrepen op zijn gezicht mogen geloven (en de sterren en planeten en lijnen in onze hand die hem deze info toefluisteren), onze toekomst er behoorlijk rooskleurig uitziet!! We worden in ieder geval beiden oud, succesvol en rijk! Nu maar afwachten ;)

Ook hebben we een gebedsavond meegemaakt. Samen met een Nederlands stel zijn we in een rickshaw gestapt om naar een meditatieles te gaan. Uiteindelijk bleken we naar een gebedsceremonie te gaan om te zien hoe de Hindoestanen uit de omgeving van de tempel hun god eerden. We weten ook niet voor welke god dit allemaal was aangezien niemand Engels sprak, maar we werden wel allemaal heel vriendelijk behandeld en mochten direct deelnemen.
Bij de eerste afbeelding van de god Ganesha aangekomen ging iedereen eerst respect tonen aan deze god door te knielen of op de grond te liggen en een bel te luiden. Hierna gingen we naar de grote tempel en mochten we allemaal plaatsnemen op de grond. De god (of tenminste zijn afbeelding) was een marmeren scheefgevallen hoofd met een tooi, gekleurde doeken als lichaam en allemaal bloemenkransen om zijn nek. Gezang begon en twee priesters begonnen koele lucht naar het beeld te wuiven op het ritme van de muziek. Dit ging heel lang zo door en het begon al te schemeren. Wij dachten dat er van alles zou gebeuren en wachten eigenlijk op de te komen actie. Ook de Hindoes praatten ondertussen gewoon met elkaar tijdens dit gebeuren, dus bleven we vol verwachting zitten. Toen het echt donker was begonnen we toch wel echt kramp te krijgen in onze benen, maar het zingen en wuiven ging gewoon door. Uiteindelijk werd er een gong geslagen en begonnen de mensen in een stoet langs het beeld te lopen. Hier knielde ze voor het beeld en de ene priester neer en legden bloemen neer, waarna ze naar de andere kant liepen en van de andere priester een bloem kregen. Hierna zetten ze een stip of streep op hun voorhoofd en gingen in de rij staan om wat te eten te krijgen (een klein prutje van erwten en een zoet mengsel). Dit aten ze dan op en toen ging iedereen naar huis. Euhh ja, wij hebben hun goede raad toen ook maar opgevolgd…

Maandag hadden we in Kanchipuram een afspraak met de NGO RIDE. Met deze organisatie willen we een tour opstellen waarbij we toeristen kennis laten maken met de Indiase keuken, een Indiase wevers community en de traditionele dans en zang ceremonies van deze communities. Aangezien we deze tour zelf vorm moeten geven hebben we onze eerste eigen kookdemonstratie gehad. De vrouw van de directeur van RIDE heeft ons toegelaten in haar domein en ons het een en ander geleerd over de Indiase manier van koken en het bereiden van verschillende gerechten. We hebben toch al 3 maanden deze gerechten met smaak naar binnen gewerkt, maar hadden geen echt benul over wat er eigenlijk allemaal inzit en hoe het bereidt wordt! Nu denken we zelf dat we de kunst (en geheime ingrediënten) aardig hebben afgekeken en dat we de heerlijke gerechten nu ook thuis kunnen maken. Vooral belangrijk is voor elk gerecht ten minste 15 teentjes knoflook en hele pepers met zaden en al toe te voegen.. (bewijs kunnen jullie vinden bij de toegevoegde foto’s!) Eerlijk is eerlijk: pepers werken we, wanneer we deze op onze vorken tegen komen, gewoon naar binnen.. en nog erger: wij vinden knoflook en elkaar na het eten van knoflook, allang niet meer stinken.. Hmm, als jullie ons in Nederland weer ontmoeten is het daarom misschien verstandig vooral in het begin niet al te dichtbij te staan J
Hierna hebben we verschillende weversdorpen bezocht. Overal werden we hartelijk welkom geheten en hebben we de wevers aan het werk gezien. Ook hebben we een school van RIDE bezocht waar hele arme tribal-kinderen gratis les krijgen. De kinderen waren ontzettend lief en enthousiast. We hebben zelf ook even les mogen gegeven. Daarna hebben ze een paar liedjes voor ons gezongen en dat gaat eigenlijk gewoon hetzelfde als in Nederland: de handen voor de oren en dan: zo hard mogelijk schreeuwen!! Er zaten maar 15 kinderen in een klas, maar we weten bijna zeker dat jullie het liedje in Nederland ook gehoord zullen hebben…

Ook al zitten we dan in India, Sinterklaas is ons niet vergeten! Op 5 dec. werd er een volle zak met cadeautjes afgeleverd op het adres van onze Nederlandse vriendin nadat we met z’n drieën uit volle borst Sinterklaas liedjes ten gehore brachten aan de 10 Britse, Nieuw Zeelandse, Australische en Franse studenten en vrijwilligers die niets wouden missen van een feest met cadeautjes en snoep! Iedereen had voor de speciale avond iets lekkers meegenomen en we hebben dan ook heerlijk gesmuld van homemade salades, sambar curry en paratha’s *(Indiaas groentenprutje met overheerlijke pannenkoek), toast met pesto en onze eigengemaakte pasta met ECHTE pastasaus! Na 3 maanden ’s ochtends, ’s middags en ’s avonds uit eten gaan is het heerlijk om weer eens eigen baas te zijn over een keuken!
We hebben een dobbelspel gespeeld waarbij je de Sinterklaascadeautjes kon winnen. Iedereen moest om de beurt rollen met de dobbelsteen en mocht dan afhankelijk van het gegooide aantal ogen; of een pakje pakken, uitpakken, van een ander stelen of moest iets van zichzelf weggeven. Dit bleek hilarische taferelen op te roepen, aangezien grote en mooie pakjes die iedereen van elkaar bleef afpakken uiteindelijk ontzettend waardeloze cadeautjes bleken te zijn… Uiteindelijk zijn we gelukkig zelf met een goede buit thuisgekomen: Dank u wel Sinterklaas!!

Verder zijn donderdagnacht de ouders en het zusje van Renske aangekomen. We hebben ze opgehaald met een kleine jeep van het vliegveld. Van te voren waren we eigenlijk nogal huiverig of het allemaal wel zou passen met de extra kilo’s die ze in hun koffers hadden meegesleept aan spullen (stiekem eigenlijk vooral heel veel lekkers) voor ons, maar er werd ons verzekerd dat de koffers desnoods ook gewoon op het dak konden worden gebonden en dat het geen enkel probleem zou zijn.
Op het vliegveld wachtte ongelooflijk veel Indiase mannen met witte pakken bij de uitgang al roepend en zwaaiend met borden op de aankomende passagiers. We zijn daarom maar op een stoepje gaan staan om wat uitzicht te hebben en wat bleek? We konden toch aardig over deze mensen heenkijken J Natuurlijk waren we als echte Nederlanders te vroeg en had het vliegtuig ook natuurlijk vertraging opgelopen, maar uiteindelijk zagen we ze toch aankomen door de horde roepende en schreeuwende taxichauffeurs. Heerlijk om weer bekenden te zien en weer eens uitgebreid bij te kunnen kletsen!! We zijn de taxi ingedoken en binnen 1 ½ uur waren we ook weer in het resort. Nu was het tijd voor UITPAKKEN!! Pindakaas, sandwichspread, hagelslag, kilo’s pepernoten, chocoletters, drop, speculaasbrokken, 3 liter wijn, DE koffie, shirtjes, febrese en etc. etc. etc.
We willen de fam. Nijhof , Theo en Annelies en de fam. van Maaren echt ontzettend bedanken voor alles wat ze hebben meegegeven en meegenomen!! En daarnaast de lieve mensen die cadeautjes hebben meegegeven voor ons, super lief! Jullie zijn onze helden!

Om ons van al deze nieuwe proviand te kunnen voorzien heeft de vader van Renske zichzelf opgeofferd en heeft hij zijn gehele verjaardag in het vliegtuig doorgebracht, naast een wildvreemde man. De rest van de familie had door alle spanning en stress van de reis zelfs compleet vergeten had hij jarig was, en hem niet eens gefeliciteerd!! Om het leed enigszins te verzachten hebben wij de hotelkamer versierd met ballonnen! De volgende avond na het diner werd er een grote verjaardagstaart naar “the Big Boss” (zo wordt meneer genoemd aangezien hij sigaren rookt, wat blijkbaar aanzien geeft) gebracht met een helaas steeds uitwaaiend kaarsje en liet het voltallige personeel van het resort zijn werkzaamheden even voor wat het was om hem te feliciteren! Natuurlijk hebben we de taart met z’n allen incl. het personeel opgesmuld! Sindsdien kan “the Big Boss” helemaal niet meer stuk en is hij degene die alles moet tekenen, de enige krant krijgt en de enige schone handdoek…

Vorige week hebben we de Nederlandse groep toeristen van Shoestring toegesproken over de Fishing Expedition. Deze groep mag onze tour gratis “testen” en hun feedback geven, zodat we de tour kunnen perfectioneren en optimaliseren. De toeristen waren aardig positief en zullen ons morgen laten weten of ze bereid zijn (uiteraard op eigen risicoJ) de eerste deelnemers te zijn!
Woensdag is de grote dag dat de eerste testgroep zal plaatsvinden!! Jammer genoeg is het nu al 2 dagen lang wat minder weer en is de zee ontzettend ruw.. de voorspelling is wel dat het woensdag rustiger en beter is… We houden jullie op de hoogte!

Woensdagavond begint ook onze trip naar Kerela. We gaan o.a de backwaters bezoeken, een jungletocht maken en ons bovenal heerlijk laten verwennen! Houdt daarom onze volgende posting in de gaten voor prachtige foto’s!!


Hoogachtend,
Renske Nijhof en Ellen van Maaren